De schrijvers vormen een collectief: Vrouwen schrijven geschiedenis. Het is een nieuw initiatief van vijf schrijvers (van verschillende uitgeverijen), die rondom of tijdens de coronacrisis hun eerste historische roman publiceerden. In gesprekken met elkaar en het publiek dwalen ze dan door de tijd aan de hand van hun romans. Wat is hun persoonlijke fascinatie met het tijdperk uit hun boek? Waarom kozen ze voor fictie? Hoe verhoudt zich dat tot de geschiedenis? In hoeverre is hun werk vergelijkbaar en wat valt eruit mee te nemen naar het heden?